Αναμφισβήτητα, ο σημαντικότερος ρόλος της ανθρωπότητας και της φύσης ολόκληρης!
Πόσα τραγούδια, μουσικές, στίχοι κι ευχές, έχουν γραφτεί, για τη μέρα αυτή. Το μητρικό ένστικτο κατά κανόνα (εξαιρέσεις υπάρχουν πάντα και παντού), αποτελεί το πιο δυνατό συναίσθημα και όπως υποστηρίζουν πολλοί, μάνα είναι αυτή που ξενυχτά στο προσκέφαλό σου, σε φροντίζει, δίνει τη ζωή της για εσένα και όχι απαραίτητα αυτή, που σε φέρνει στον κόσμο.
Αλλά για να μη λησμονούμε και όλες αυτές τις γυναίκες που δεν μπόρεσαν ή δεν επιθυμούν να γίνουν μητέρες, η λέξη μητρότητα μπορεί να αποκτήσει μια ευρύτερη έννοια, έχουσα πάντα ως κοινό παρονομαστή την αγάπη και την ανιδιοτέλεια.
Η ιστορία της Ημέρας της Μητέρας
Η ιστορία της Ημέρας αυτής προέρχεται από πολύ παλιά, ενώ συναντάται και στην αρχαία μυθολογία.
Η μητέρα Γη (Γαία) σύζυγος του Ουρανού, ήταν η προσωποποίηση της φύσης, που γέννησε όλον τον κόσμο και λατρεύτηκε, σαν η υπέρτατη θεότητα.
Η λατρεία κατόπιν πέρασε στην κόρη της Ρέα, που ήταν σύζυγος και αδερφή του Κρόνου.
Η Ρέα λατρευόταν σαν η «Μητέρα των Θεών», καθώς φαίνεται πως ήταν η πρώτη, που γέννησε με τοκετό και ανάθρεψε τα παιδιά της με μητρικό γάλα.
Οι αρχαίοι θεοί διοργάνωναν κάθε άνοιξη εκδηλώσεις λατρείας, στο πρόσωπο της Ρέας.
Στην πιο σύγχρονη ιστορία, η απαρχή της Ημέρας της Μητέρας, έχει πιο δραματική χροιά.
Καθιερώθηκε τον 20ό αιώνα και προέρχεται από το αγγλικό και το αμερικανικό Κίνημα των γυναικών. Η Αμερικανίδα Ann Maria Reeves Jarvis διοργάνωσε για πρώτη φορά το 1865 ένα Κίνημα, με το όνομα Mothers Friendships Day, αλλά και συναντήσεις με το όνομα, Mothers Day Meetings, κατά τις οποίες οι μητέρες αντάλλασσαν απόψεις και εμπειρίες.
Το 1870 η Julia Ward Howe διοργάνωσε μια εκδήλωση φιλειρηνικής συγκέντρωσης μητέρων με το σλόγκαν, peace and motherhood με σκοπό, να μη στέλνονται τα παιδιά στον πόλεμο.
Σε παγκόσμιο επίπεδο έχει επικρατήσει, η Ημέρα της Μητέρας να γιορτάζεται, τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου. Στο χριστιανισμό όμως, τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά.
Στην Ελλάδα η γιορτή της μητέρας συνδέθηκε με την εορτή της Υπαπαντής, δηλαδή στις 2 Φεβρουαρίου.
Τη μέρα εκείνη η ορθόδοξη εκκλησία γιορτάζει την Παναγία με τον Ιωσήφ, που πήγαν τον 40ήμερο Ιησού στο Ναό, για ευλογία. Το ίδιο πράττουν και πολλές μανούλες, σήμερα. Κατά τη δεκαετία του 1960, ο εορτασμός ατόνησε και ενισχύθηκε η δυτικόφερτη συνήθεια εορτασμού της 2ης Κυριακής του Μαΐου, όμως η εκκλησία επιμένει στην παλαιά ημέρα εορτασμού και διοργανώνει μάλιστα και σχετικές εκδηλώσεις.
Ηλεκτρονική Εφημερίδα
