Κάθε έλλογο ον σε αυτόν τον πλανήτη, θα σκεφτόταν πως η μέρα της Ανάστασης, είναι μέρα εορτασμού της ζωής, της αιωνιότητας. Αν μη τι άλλο, δεν προκαλείς, δε θες να προκαλέσεις τον πόνο και το θάνατο. Αλήθεια, ανήκει τελικά ο άνθρωπος στα έλλογα όντα ή θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται πλέον, ως το πιο ανεγκέφαλο πλάσμα;
Και μετά το Χριστός Ανέστη, πανικός. Χάος, πυροτεχνήματα, βεγγαλικά και καμπάνες να χτυπούν σαν τρελές. Τόσο τρελές, που τελικά ξεχνάς πού βρίσκεσαι και γιατί. Ο απολογισμός αυτής της υποτιθέμενης χαράς; Νεκρές ψυχές. Από το φόβο, την παράνοια του ενστίκτου επιβίωσης.
Χρόνια τώρα οι φιλοζωικές οργανώσεις κάνουν έκκληση στην εκάστοτε κυβέρνηση, να απαγορέψει τη ρίψη βεγγαλικών και πυροτεχνημάτων. Φιλόζωοι κι ευαισθητοποιήμενοι πρωθυπουργοί, δήμαρχοι και βουλευτές, στέκουν εκεί ατάραχοι και χαμογελαστοί, μέσα σε μια πρόσκαιρη λάμψη βεγγαλικών. Όσο και να πεις, οι φωτογραφίες στα social media, είναι πιο εντυπωσιακές έτσι. Μπορεί να μη χρειαστείς καν φίλτρο. Και μετά, σιωπή.
Κάθε εορτασμός συνοδεύεται με αυτό το βάναυσο και περιττό έθιμο. Αλήθεια, ποιος νιώθει χαρά τη στιγμή της οπτικής επαφής, με ένα πυροτέχνημα; Και τελικά τι είναι Θεός και ανθρωπιά; Πόσοι νομίζουν και πόσοι πραγματικά τον έχουν μέσα τους;
Μάλλον η ανθρωπιά αντικαταστάθηκε, από το “Προσθήκη στην Ιστορία σας”.
Αυτή η κούκλα, ήταν μόλις 5 ετών. Η καρδούλα της δεν άντεξε το θόρυβο της ανθρώπινης χαράς. Δεν μπόρεσε να τον κατανοήσει. Ο ήχος των βαρελότων, έκοψε το νήμα της ζωής της.
Δεν είναι όμως μόνο τα ζώα. Τα αιώνια θύματα της ανθρώπινης βλακείας. Είναι και τόσοι άνθρωποι. Που έχασαν τη ζωή τους, που ακρωτηριάστηκαν, που μπορεί απλά να βρέθηκαν στο λάθος σημείο, τη λάθος στιγμή.
Έτσι δε γίνεται πάντα με τους πολέμους; Γιατί η ανθρώπινη ηλιθιότητα, θα είναι ο αιώνιος και πιο σκληρός πόλεμος.
Ηλεκτρονική Εφημερίδα
