Η ευτυχία θα μπορούσε να παρομοιαστεί με ένα φόρεμα, που έχει για φόδρα του τη δυστυχία. Αυτά τα δύο τις περισσότερες φορές πάνε μαζί, η μία θα διαδέχεται την άλλη και το ανίστροφο. Αυτό συμβαίνει γιατί όταν αφήνεις την ευτυχία σου ανοργάνωτη, προετοιμάζεις τη δυστυχία σου, είτε συνειδητά είτε υποσυνείδητα. Μάλιστα, ακριβώς επειδή πολλοί από εμάς είναι περισσότερο προετοιμασμένοι για τα δύσκολα, όταν μας έρχεται η ευτυχία δε μπορούμε εύκολα να τη διαχειριστούμε, με αποτέλεσμα να μην προσπαθούμε και πολύ για να κρατήσει, να τη θεωρούμε λίγο πολύ δεδομένη. Όταν η ευτυχία σου χτυπά επιτέλους την πόρτα, αφήνεις τη δυστυχία να μπει από τη χαραμάδα, χωρίς να το καταλαβαίνεις εκείνη τη στιγμή, παρά μόνο όταν θα είναι αρκετά αργά. Το πρόβλημα έγκειται στο πώς θα διαχειριστούμε τις εκάστοτε συνθήκες και πως μέσω των δυσκολιών μπορούμε να βρούμε και όχι να χάσουμε το μυαλό μας. Παρακάτω θα αναλύσουμε το πώς θα μπορούσε να φερθεί ένας άνθρωπος όταν του παρουσιαστούν κακοτυχίες, προκειμένου να ανακτήσει τις χαμένες δυνάμεις του και να γίνει ψυχικά δυνατός. Φυσικά και δε γίνεται να ξυπνήσει κανείς το επόμενο πρωί και να νιώσει αυτή την πηγαία δύναμη στα ξαφνικά, είναι μία διαδικασία που απαιτεί χρόνο, υπομονή και αρκετή προσωπική δουλειά.
- Αρχικά, είναι σημαντικό να ευλογούμε τις μέρες που μας έκαναν δυστυχισμένους. Ποτέ κανείς δεν έμαθε πράγματα μέσα από την επιτυχία και τη χαρά του. Γι’ αυτό και ένας άνθρωπος που θέλει να βρει τη δύναμή του, δε μοιρολατρεί γι’ αυτό που του έτυχε, γιατί πολύ απλά τις περισσότερες φορές, η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη και δε μπορεί ούτε το χρόνο να γυρίσει πίσω, ούτε να κάθεται να ρίχνει το φταίξιμο σε τρίτους και να αναλύει το πώς ήρθαν τα πράγματα. Αυτό που πρέπει να κάνει είναι να ζυγίσει τα πράγματα, να πάρει απόφαση ότι η ζωή δεν είναι πάντα δίκαιη και να σταματήσει να αναλώνεται σε καταστάσεις που απλώς του στερούν, όποιο ψυχικό απόθεμα έχει. Άρα, το πρώτο βασικό στοιχείο είναι, ότι δεν πρέπει να χάνεται πολύτιμος χρόνος και ενέργεια.
- Σύμφωνα με ειδικούς, ένα ακόμη σημαντικό χαρακτηριστικό που έχουν όλοι οι άνθρωποι που ασχολούνται με τον εαυτό τους και το πώς θα τον βελτιώσουν, είναι ότι δεν προσπαθούν να αποφύγουν την ανατροπή, ούτε φοβούνται την αλλαγή και την διακοπή συνηθειών. Αντίθετα, είναι ευέλικτοι και πρόθυμοι να καλυτερεύσουν τη ζωή τους κι άλλο, επειδή ακριβώς πιστεύουν ότι αξίζουν κάτι καλύτερο, ακόμη και αν αυτή η αλλαγή πονέσει για κάποιο διάστημα. Εξάλλου, αυτό το αίσθημα του πόνου δεν είναι μόνιμο. Το θέμα είναι να πιστεύουμε σε εμάς και τις δυνατότητές μας, και να έχουμε κατά νου ότι όλοι ανεξαιρέτως κρύβουμε τεράστια δύναμη μέσα μας, αλλά και πιο αδύναμοι αν είμαστε, πρέπει να γνωρίζουμε ότι η επίγνωση των αδυναμιών μας και των τρωτών σημείων μας, είναι μία δύναμη. Όμως, η επίγνωση της δύναμής μας είναι διπλή δύναμη. Λένε πως δεν πρέπει να φοβόμαστε το δρόμο, αλλά το σταυροδρόμι, όμως καμία φορά στο δεύτερο βρίσκεται η ευτυχία και απαιτεί πολλή σκέψη για το ποιο μονοπάτι θα ακολουθήσουμε. Άρα, το δεύτερο βασικό στοιχείο είναι ότι οι δυνατοί άνθρωποι, δε φοβούνται την αλλαγή, αν αυτή είναι για καλό τους.
- Το τρίτο στοιχείο έχει να κάνει με το παρελθόν και το πόσο μεγάλη αξία του έχουμε δώσει. Ο άνθρωπος που παλεύει συνεχώς μέσα του, χωρίς να επαναπαύεται, συμβιβάζεται με το παρελθόν του, αντλεί δύναμη από τα λάθη και τις εμπειρίες του, αλλά σε καμία περίπτωση δε ζει παράλληλα με το παρελθόν το παρόν. Δεν κάθεται να σκεφτεί πώς θα ήταν το παρελθόν, αν μιλούσαν ή έπρατταν με ένα συγκεκριμένο τρόπο, αλλά προσπαθούν να σφυρηλατήσουν την προσωπικότητά τους για να σχεδιάσουν ένα λαμπρό μέλλον. Επίσης, φροντίζουν καλά να κλείσουν όποια πόρτα σχετίζεται με τα παλιά, ώστε να μη ζημιωθούν και άλλο στο παρόν ούτε εκείνοι, ούτε και οι (καινούριοι) άνθρωποι που είναι στη ζωή τους. Άρα, όσοι διαθέτουν ισχυρή προσωπικότητα ή θέλουν να αποκτήσουν, φροντίζουν να ζουν στο παρόν και να μην έχουν πισωγυρίσματα, που αν μη τι άλλο, δείχνουν την αδυναμία μας να προχωρήσουμε.
- Το επόμενο στοιχείο έχει να κάνει με τα λάθη. Οι δυνατοί άνθρωποι δεν επαναλαμβάνουν τα ίδια λάθη, όμως και αυτοί κάνουν, όπως όλοι μας. Δυστυχώς για να καταλάβουμε ένα λάθος μας, θα πρέπει να το κάνουμε. Αυτό όμως που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε εγκαίρως, είναι ότι επειδή ένα λάθος έχει υποκειμενικά ελαφρυντικά, δε σημαίνει ότι αντικειμενικά πρέπει να δικαιώνεται. Γι’ αυτό και πρέπει να προσέχουμε να μην πέφτουμε στην παγίδα να πράττουμε με τον ίδιο λάθος τρόπο. Ξανά τονίζουμε πως κακό δεν είναι το ότι λαθεύουμε, αλλά το ότι αγαπάμε τα λάθη μας και συμβιβαζόμαστε με αυτά.
- Το πέμπτο και εξίσου αναγκαίο για την ψυχική ενδυνάμωση στοιχείο, είναι ότι δεν πρέπει να επιτρέπουμε από τις εκάστοτε συνθήκες να ελέγχουν τα συναισθήματά μας. Η φράση “Ο συνάδελφός μου με ρίχνει ψυχολογικά” ή “η σχέση μου με κάνει να μην νιώθω καλά”, δε θα ειπωθούν ποτέ από ένα δυνατό άνθρωπο, γιατί πολύ απλά, αυτοί έχουν τόση εξουσία πάνω σου, όση τους επιτρέπεις εσύ. Άρα, κανείς δε μπορεί να τους κατηγορήσει. Η λύση είναι μάλλον μέσα σου, δεν είναι κανείς υποχείριο κανενός.
Συμπεραίνοντας, κλείνουμε με κάποιες σκέψεις του Ιάσονος Ευαγγέλου, “επειδή η ζωή τις περισσότερες φορές σου λέει όχι, δε σημαίνει ότι δε θα σου πει ποτέ το ναι. Για αυτό καλό είναι όχι μόνο να διαχειριζόμαστε σωστά τις εκάστοτε δυσκολίες, αλλά και τις επικείμενες χαρές, οι οποίες καμιά φορά δεν έρχονται επειδή η κακοτυχία επιλέγει τα θύματά της. Είναι συνήθως οι άνθρωποι που παθητικά ανέχονται την ισόβια τυραννία της”.
Από Μιστιλόγλου Σπυριδούλα
Ηλεκτρονική Εφημερίδα
