Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 92 ετών ο Χρήστος Σαρτζετάκης, λόγω πνευμονικής ανεπάρκειας.
Με καταγωγή από τα Χανιά και τη Φλώρινα, γεννήθηκε το 1929 στη Θεσσαλονίκη. Φοίτησε στη Νομική Σχολή Θεσσαλονίκης κι έπειτα ακολούθησε το δικαστικό κλάδο, χαράσσοντας μεγάλη πορεία.
Ο Χρήστος Σαρτζετάκης διετέλεσε Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας την περίοδο 1985-1990. Προτάθηκε από το ΠΑΣΟΚ και εξελέγη από αυτό και τα κόμματα της αριστεράς στις 29 Μαρτίου 1985 Πρόεδρος της Δημοκρατίας, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι τις 5 Μαΐου 1990.
Kέρδισε παγκόσμια καταξίωση, όταν επιτέλεσε με παραδειγματική γενναιότητα το έργο του στην υπόθεση της δολοφονίας του βουλευτή της Αριστεράς Γρηγόρη Λαμπράκη, αν και δεχόταν παρεμβάσεις από την κυβέρνηση Καραμανλή και την τότε ηγεσία της Δικαιοσύνης και των Σωμάτων Ασφαλείας.
Ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, άσκησε τα καθήκοντά του με εξαιρετική προσήλωση στο Σύνταγμα, ιδιαίτερα κατά την ταραχώδη περίοδο 1989-1990, όταν οι εκλογικές αναμετρήσεις, δεν έδωσαν απόλυτη πλειοψηφία σε κανένα από τα υποψήφια κόμματα.
Το 1968 επί Χούντας, απολύθηκε από το δικαστικό σώμα και στη συνέχεια συνελήφθη δύο φορές, βασανίστηκε στο ΕΑΤ-ΕΣΑ και φυλακίστηκε, χωρίς πρώτα να δικαστεί. Απολύθηκε από τις φυλακές της Χούντας μετά από διεθνή κατακραυγή, το 1971. Με την πτώση της δικτατορίας, αποκαταστάθηκε στην υπηρεσία του το Σεπτέμβριο του 1974, με τον βαθμό του Εφέτη.
Η θητεία του στιγματίστηκε αρνητικά από την ανένδοτη άρνησή του ως Προέδρου της Δημοκρατίας, να απονείμει χάρη στον ισοβίτη Χρήστο Ρούσσο, στάση που αποδόθηκε σε ομοφοβία και διάκριση, καθώς ο Χρήστος Ρούσσος είχε φυλακιστεί για τη δολοφονία του εραστή του που όπως υποστήριξε, τον ωθούσε στην πορνεία. Τελικά, ο Χρήστος Ρούσσος αποφυλακίστηκε με χάρη που του δόθηκε το 1990 από τον επόμενο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνο Καραμανλή.
Μετά το 1990 ο Χρήστος Σαρτζετάκης αποσύρθηκε σε μεγάλο βαθμό από τη δημόσια ζωή, αν και αρθρογραφούσε τακτικά σε εφημερίδες και δημοσίευε κείμενα στην ιστοσελίδα του.
Το Δεκέμβριο του 2018, βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών. Το βραβείο απονεμήθηκε για τη δημοσίευση του έργου «Επιτελών το καθήκον μου», κείμενο με τη μειοψηφική γνώμη που διατύπωσε το 1964 ως ανακριτής στην υπόθεση Λαμπράκη, το οποίο αξιολογήθηκε ως λαμπρό δείγμα ευσυνείδητης, ανακριτικής στάσης.
Μερική λήψη πληροφοριών από Βικιπαίδεια
Ηλεκτρονική Εφημερίδα
