Όταν φτάσεις στο σημείο να μην ψάχνεις στα δάση για την τροφή σου, αλλά στον κήπο σου, να μην ψάχνεις τις αλήθειες στα βιβλία, αλλά στο μυαλό σου, τότε έχεις υποτάξει όλη τη φύση γύρω σου και έχεις θησαυρίσει όλο το πνεύμα μέσα σου. Και αν παρόλα αυτά καταφέρνεις και παραμένεις ένας απλός άνθρωπος, τούτο είναι ωριμότητα, θα μας πει ο σύγχρονος φιλόσοφος Ιάσωνας Ευαγγέλου. Συχνά παρατηρούμε να λέγεται η φράση “ας την, είναι ανώριμη” ή “μα καλά, τόση ανωριμότητα” και δε γνωρίζουμε πολλές φορές ούτε εμείς οι ίδιοι τι σημαίνει να σκέφτεται κανείς ώριμα και μάλιστα ενδέχεται ούτε εμείς να πληρούμε αυτές τις προϋποθέσεις, που ισχυριζόμαστε πως λείπουν από τους άλλους. Έτσι λοιπόν, η ανωριμότητα, ως απόρροια της μη ενασχόλησης με τον εαυτό μας και τα ελαττώματά του, μπορεί να δυσχεράνει ακόμη περισσότερο τις ανθρώπινες σχέσεις και ως εκ τούτου πρέπει να ασχοληθούμε με το πώς θα βελτιώσουμε δικά μας τρωτά σημεία, που μας απωθούν από τους άλλους. Είναι βέβαια σημαντικό να τονίσουμε ότι η ωριμότητα δε σχετίζεται και πολύ την ηλικία, μιας και δεν είναι θέσφατο ότι ένας ηλικιωμένος θα είναι πάντα σοφός και ώριμος, ούτε ότι ένας νέος θα είναι ασταθής και επιπόλαιος. Παρακάτω θα αναλύσουμε τα χαρακτηριστικά εκείνα, που όλοι ανεξαιρέτως ηλικίας οφείλουμε να έχουμε, προκειμένου να έχουμε άρτια σχέση με τον εαυτό μας και να διαφυλάξουμε τις σχέσεις που μας ενδιαφέρουν.
Ένας άνθρωπος που έχει ώριμη σκέψη, αρχικά ξέρει τα όριά του, αλλά του είναι και εύκολο ,να τα θέσει σε άλλους. Προστατεύει δηλαδή τον εαυτό του και από εσωτερικές και από εξωτερικές συγκρούσεις, έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού του, ότι ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός. Έτσι, σέβεται τη μοναδικότητά του, αρκεί και ο άλλος να μην καταπατάει το δικό του χώρο. Επίσης, όσο περίεργο και αν ακούγεται ένας ώριμος άνθρωπος είναι αναποφάσιστος. Εξετάζει δηλαδή όλα τα πιθανά ενδεχόμενα, ψάχνει πάντα για το καλύτερο και σκέφτεται πολύ καλά πριν προχωρήσει στο επόμενο βήμα. Εκτός αυτού, δεν παρασύρεται από κανένα ρεύμα, προτιμά τη μοναξιά, παρά τις τοξικές συναναστροφές, αυτές με τις οποίες δεν ταιριάζει καν και μέχρι πρότινος μιλούσε αρνητικά γι’ αυτές. Δεν τον ενδιαφέρει η γνώμη όσων δεν έχει σε εκτίμηση και του αρέσουν οι υγιείς και ειλικρινείς σχέσεις. Δε φοβάται ούτε να πει, ούτε να δεχτεί την αλήθεια. Δεν χρειάζεται τους άλλους για καθρέφτες του εαυτού του, ούτε παρακαλά για σεβασμό και αποδοχή. Τα εμπνέει όλα αυτά και δεν απογοητεύεται όταν δεν αναγνωρίζεται ο ενάρετος χαρακτήρας του. Εξάλλου, είναι δεδομένο πως δε θα δεχόμαστε πάντα συμπεριφορές που μας αξίζουν.
Ένας ώριμος άνθρωπος τηρεί τις δεσμεύσεις του, ξέρει τι μπορεί να υλοποιήσει και όταν δεν μπορεί, απλά δεν υπόσχεται, ούτε παραπλανεί τους άλλους. Δείχνει ευγνωμοσύνη για όσα έχει, δεν επικεντρώνεται στα αρνητικά που τυχαίνει να υπάρχουν στη ζωή του, ούτε επιτρέπει να τον καταβάλλουν τόσο, σε σημείο που να μη μπορεί να συνεχίσει, απλά δέχεται τις καταστάσεις ψύχραιμα και παλεύει να βρει γρηγορότερα τη λύση. Ακόμη, δεν εμμένει στη δική του προσωπική άποψη, πάντα προσπαθεί να καταλαβαίνει τους άλλους και όχι να τους κρίνει με τα δικά του μέτρα και σταθμά. Με άλλα λόγια, δεν υιοθετεί μόνο έναν τρόπο σκέψης, γεγονός που τον καθιστά ελαστικό, προσαρμοστικό και συμπονετικό. Ένα μείζονος επιπλέον χαρακτηριστικό του, είναι ότι αναλαμβάνει εύκολα την ευθύνη των πράξεών του, δεν κρύβεται, ούτε διστάζει να ζητήσει συγγνώμη όπου είναι απαραίτητο. Ξέρει ότι όλοι κάνουν λάθη και πάντα θα υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης. Αντιδρά ακόμη πολιτισμένα, δεν κάνει μικρότητες, ούτε είναι εκδικητικός, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δε λύνει τις διαφωνίες του. Προσπαθεί όμως να τηρεί τα προσχήματα και να είναι αντικειμενικός, χωρίς να καταβάλλεται από συναισθηματισμούς.
Προφανώς και είναι πολύ δύσκολο να τα πετύχουμε όλα αυτά σαν άνθρωποι, αλλά σίγουρα δεν είναι ακατόρθωτο, αν σκεφτούμε πως η ζωή είναι γεμάτη ευκαιρίες και καινούργιες μέρες, που μας επιτρέπουν να κάνουμε ένα νέο ξεκίνημα. Ποτέ δεν είναι αργά. Όσο πιο νωρίς ξεκινήσει κανείς να ασχολείται πραγματικά με την σμίλευση του χαρακτήρα του, τόσο πιο πολλές αρετές θα έχει κάνει κτήμα του!
Από Μιστιλόγλου Σπυριδούλα