Πρόταση μομφής: Τι είναι και τι προβλέπει

Πρόταση μομφής ή αλλιώς δυσπιστίας κατέθεσε σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ μέσω του Προέδρου του κόμματος κ. Αλέξη Τσίπρα, ξεκινώντας έτσι μια ολιγοήμερη συζήτηση στη Βουλή, για το έργο της κυβέρνησης.

Με αφορμή τις υποκλοπές και τις συνολικές δεσμεύσεις της κυβερνώσας παράταξης, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης συγκεντρώνοντας τις υπογραφές των βουλευτών του, κατέθεσε στη Βουλή -απευθυνόμενος στον πρόεδρό της- την πρόταση δυσπιστίας.

Από πλευράς της η κυβέρνηση μέσω του υπουργού Επικρατείας κ. Γεραπετρίτη “καλωσόρισε” την πρόταση μομφής υποστηρίζοντας, πως είναι μια καλή ευκαιρία να αναμετρηθούν οι τετραετίες των κομμάτων, προκειμένου να γίνει αποτίμηση του έργου τους, εν όψει των εκλογών.

Μάλιστα, σύμφωνα με πηγές ο πρωθυπουργός, που σήμερα απουσίαζε από τη Βουλή λόγω υποχρεώσεων στο νησί της Κρήτης, επιθυμούσε την κατάθεση της πρότασης μομφής έχω και καιρό, ενώ δηλώνει σίγουρος για την υλοποίηση των δεσμεύσεών του, κατά τη διάρκεια της θητείας του.

Τι είναι όμως η πρόταση μομφής ή δυσπιστίας και τι προβλέπει;

Η πρόταση μομφής κατατίθεται από κόμμα της αντιπολίτευσης στην ελληνική Βουλή, με σκοπό το Σώμα, να άρει την εμπιστοσύνη του από την κυβέρνηση ή από μέλος της.

Το καθεστώς που διέπει τη διαδικασία, περιγράφεται πρωτίστως στο άρθρο 84 του Συντάγματος, αλλά με πιο αναλυτικό τρόπο, στο άρθρο 142 του Κανονισμού της Βουλής. Βάσει του άρθρου 84, η πρόταση δυσπιστίας κατατίθεται, εφόσον φέρει την υπογραφή του 1/6 του συνόλου των βουλευτών, δηλαδή από 60 βουλευτές.

Σε αυτήν, πρέπει να περιγράφονται με ακρίβεια τα ζητήματα για τα οποία η αντιπολίτευση άρει την εμπιστοσύνη της, προς το έργο της κυβέρνησης.

Οι βουλευτές καταθέτουν την πρόταση προς τον Πρόεδρο της Βουλής, κατά τη διάρκεια δημόσιας συνεδρίασης, του Σώματος. Σε περίπτωση που πληρούνται οι προϋποθέσεις, η Βουλή διακόπτει τις εργασίες της για δύο ημέρες, εκτός κι αν το κυβερνών κόμμα επιλέξει, να ξεκινήσει αμέσως η συζήτηση, για την πρόταση δυσπιστίας.

Σε ό,τι αφορά τα χρονικά περιθώρια, ο Κανονισμός της Βουλής επισημαίνει πως η συζήτηση στην Ολομέλεια ολοκληρώνεται το αργότερο τη δωδεκάτη νυκτερινή της τρίτης ημέρας από την έναρξή της, με ονομαστική ψηφοφορία. 

Σύμφωνα, με το άρθρο 142 του Κανονισμού της Βουλής, η συζήτηση επί της πρότασης δυσπιστίας ξεκινά με την ομιλία δύο τουλάχιστον βουλευτών, από εκείνους που την υπέγραψαν. Παράλληλα, μέχρι το τέλος της ομιλίας των δύο βουλευτών, συντάσσεται ο πλήρης κατάλογος των ομιλητών που θα τοποθετηθούν, ενώπιον της Ολομέλειας.

Προκειμένου να γίνει δεκτή η πρόταση εναντίον της κυβέρνησης ή κάποιου μέλους της, θα πρέπει να έχει υπερψηφιστεί, από την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών, δηλαδή 151 βουλευτές. Επισημαίνει ότι δεν μπορεί να υποβληθεί εκ νέου πρόταση μομφής, εάν δεν έχει συμπληρωθεί διάστημα έξι μηνών, από την απόρριψη προηγούμενης, όμοιας πρότασης, εκτός αν υπογράφεται από την απόλυτη πλειοψηφία του συνόλου των βουλευτών.

Leave a Comment