Η Ραψάνη είναι χωριό του Νομού Λάρισας και ανήκει στη δημοτική ενότητα Κάτω Ολύμπου, του Δήμου Τεμπών. Βρίσκεται σε υψόμετρο 500 μέτρων πάνω από τη γνωστή κοιλάδα των Τεμπών και η πανοραμική θέα στο Αιγαίο Πέλαγος, είναι ένα από τα στοιχεία που την κάνουν ιδιαίτερα γοητευτική.
Η Ραψάνη πέρα από το γεγονός πως είναι ιδιαίτερα γνωστή για την παραγωγή κρασιού και τσίπουρου, αλλά και για τον τουρισμό της, αποτελεί κι ένα ιστορικό μέρος. Το όνομά της παραπέμπει στο Βυζάντιο και οι ιστορικές αναφορές γι’ αυτήν ξεκινούν το 15ο αιώνα με βάση βέβαια τα οθωμανικά αρχεία. Πρώτη φορά αναφέρεται στην απογραφή που πραγματοποιήθηκε το 1425, χωρίς ωστόσο αυτό να σημαίνει πως τότε ιδρύθηκε. Πιθανώς η ύπαρξή της να ξεκινά το 10 αιώνα μ.Χ.
Οι έξι νερόμυλοι της Ραψάνης που χρονολογούνται από το 12ο ως τον 13ο αιώνα, αποδεικνύουν ότι η Ραψάνη υπήρξε μια ακμάζουσα βυζαντινή πόλη, με ιστορία εκατοντάδων χρόνων. Το 17ο και 18ο αιώνα, η σηροτροφία, η υφαντουργία και η αμπελουργία, κάνουν τη Ραψάνη την πιο λαμπρή και την πιο εμπορική πόλη του Ολύμπου. Το 1767 ιδρύεται η περίφημη σχολή της Ραψάνης, από τον Επίσκοπο Πλαταμώνος και Λυκοστομίου Διονύσιο. Η Ραψάνη φημιζόταν για τις πλούσιες βιβλιοθήκες της που πυρπολήθηκαν το 1878, στην επανάσταση του Ολύμπου. Από την καταστροφή έχει διασωθεί μονάχα ένα χειρόγραφο, το Κατάστιχο δηλαδή του Αγίου Αθανασίου.
Η Ραψάνη εδώ και πολλά χρόνια αποτελεί δημοφιλή τουριστικό προορισμό για τους ντόπιους και όχι μόνο. Η θέα της, το κλίμα της, τα όμορφα γραφικά σοκάκια της, είναι μόνο μερικά από τα στοιχεία που την καθιστούν πόλο έλξης ταξιδιωτών.
Στη Ραψάνη όμως μπορεί κανείς να επισκεφθεί και αρκετά αξιοθέατα, κάποια εξ αυτών με ιστορική σημασία. Η δημοτική βιβλιοθήκη που ιδρύθηκε το 1970 και επαναλειτούργησε το 2004, είναι ένα από αυτά. Στεγάζεται στη σοφίτα του κοινοτικού καταστήματος και φιλοξενεί πληθώρα βιβλίων και χειρόγραφων κειμένων.
Όπως αναφέρθηκε το χωριό φημίζεται για την παραγωγή κρασιού και τσίπουρου. Έτσι λειτουργεί μουσείο Οίνου και Αμπέλου με εκπαιδευτικό κυρίως χαρακτήρα, όπου μπορεί κανείς να μάθει για τα αμπέλια και την παραγωγή στην περιοχή. Επίσης, η μονή των Αγίων Θεοδώρων, αλλά και η εκκλησία του Κοσμά του Αιτωλού που χτίσθηκε προς τιμήν του, μιας και ο ίδιος πέρασε από εκεί το 1765, κατά την τουρκοκρατία.
Ένα μέρος που συνδυάζει βουνό και θάλασσα, ησυχία και ζωή, παράδοση και μοντερνισμό. Εύκολα προσβάσιμο και προσιτό, για αρκετούς κοντινούς νομούς.