Ήταν γύρω στις 5 το πρωί όταν ήχησαν οι σειρήνες του πολέμου στην Ουκρανία και οι πρώτοι βομβαρδισμοί από το ρωσικό στρατό, ξεκίνησαν.
Κόσμος που περίμενε μια τέτοια εξέλιξη, κόσμος που βρέθηκε προ δυσάρεστης εκπλήξεως… ο κοινός παρονομαστής ένας: Κόσμος πανικόβλητος παντού. Νεκροί, τραυματίες, εκτοπισμένοι. Μεγαλύτερη ασφάλεια στις μικρότερες πόλεις, αφού ο ρωσικός στρατός επέλεξε να πλήξει τα μεγάλα μέτωπα. Ενός στρατού όπου η υπεροχή του, είναι ξεκάθαρη.
Πρόκειται για τη μεγαλύτερη μετακίνηση στρατού, από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Πόλεμος μεταξύ Πούτιν και δύσης. Μάλλον, μιας και πότε κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει με ασφάλεια αν αυτά που ακούμε, είναι και αυτά που ισχύουν.
Έκτακτη σύνοδος Κορυφής μεταξύ Ευρωπαίων ηγετών, διεθνής κατακραυγή έναντι της Ρωσίας και κυρώσεις από πλευράς ΗΠΑ και Μπάιντεν, αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης.
Δεν πρόκειται για έναν απλό πόλεμο, αν και κανένας πόλεμος δεν είναι απλός, παρόλο που σύμφωνα με κάποιους διεθνολόγους θα διαρκέσει λίγο, τόσο όσο χρειάζεται ο Πούτιν για να επιδείξει τη δύναμή μου. Αφορά σε ολόκληρο τον πλανήτη και ήδη έχουν έρθει τα πρώτα δείγματα, σε επίπεδο οικονομίας.
Ο πρόεδρος της Ουκρανίας Ζελένσκι φαίνεται ανήμπορος προς το παρόν να αντιδράσει, ενώ δηλώνει φόβο για τη ζωή και τη χώρα του. Από την άλλη πλευρά ο Ρώσος πρόεδρος επιθυμεί να διαπραγματευτεί την παράδοση της Ουκρανίας, σύμφωνα πάντα με τους δικούς του αυστηρούς και συγκεκριμένους όρους.
Ο λόγος της εισβολής δεν είναι ακόμη ξεκάθαρος. Όπως όλα δείχνουν ο Πούτιν επιθυμεί μια Ουκρανία “αχυράνθρωπο”, εδάφη και ίσως μια νέα Λευκορωσία. Ο ίδιος στο διάγγελμά του που αφορούσε στην ανακοίνωση του πολέμου, μίλησε για υπεράσπιση του λαού του και αποναζοποίηση. Ένα καθεστώς που ανέχεται σύμφωνα με τον ίδιο, εδώ και 8 χρόνια από την Ουκρανία.
Μεγάλος φόβος επικρατεί και για τη μάχη που μαίνεται γύρω από το Τσερνόμπιλ, μιας κι ένα βλήμα στο λάθος σημείο, μπορεί να επαναφέρει μνήμες και να αλλάξει ολόκληρη την ιστορία του πλανήτη. Το μόνο θετικό είναι πως και οι δύο πλευρές, δεν επιθυμούν κάτι τέτοιο.
Ένας σύντομος απολογισμός της πρώτης ημέρας. Μιας ημέρας που όταν πρόκειται για πόλεμο, θυμίζει αιώνα και οι εξελίξεις είναι αδιάκοπες. Ας ελπίσουμε να είναι και η τελευταία, αν και τελικά αποδεικνύεται πως οι ελπίδες για έναν καλύτερο πλανήτη που μαθαίνει από τα λάθη του παρελθόντος και αναπλάθεται με νέα δεδομένα, έχουν σωπάσει. Την ώρα που οι σειρήνες ήχησαν.
Ηλεκτρονική Εφημερίδα
