Θα μπορούσαμε να πούμε πως η ανάμνηση κάποιου γεγονότος, ποτέ δεν είναι χαρούμενη. Γιατί ακόμη και ευχάριστη να είναι, ο χρόνος την κρατά αιχμάλωτη, και προκαλεί λύπη. Πολλές φορές θα έχει τύχει να εγκλωβιστούμε στις ίδιες μας τις αναμνήσεις, να τις κυνηγάμε, νομίζοντας ότι αυτές μας κυνηγούν, να τις υπογραμμίζουμε πιο έντονα, κάθε φορά που τραβάμε μία γραμμή για να τις σβήσουμε. Όλο αυτό το φορτίο της μνήμης μεγαλώνει και βαραίνει, αφού όλο ανανεώνεται και τίποτα δε διαγράφεται. Φυσικά μιλάμε για τις άσχημες θύμησες, αυτές που μας κρατούν δέσμιους. Αυτό είναι άλλωστε η ανάμνηση, ενώ η λησμονιά, ελευθερία. Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να αποδεσμεύεσαι από ο,τιδήποτε αρνητικό και να προχωράς απαλλαγμένος και ελεύθερος. Γιατί ας μην ξεχνάμε, ότι πρέπει να θυμόμαστε πολλά για να αξιωθούμε να μας θυμούνται, αλλά θα πρέπει να ξεχάσουμε και πολλά, αν θέλουμε να αγαπηθούμε. Παρακάτω θα δούμε πως μπορεί να επιτευχθεί αυτό, ώστε να αδειάσουμε τη μνήμη μας από ό,τι δεν αξίζει και να κάνουμε χώρο για τις καινούριες αναμνήσεις που έρχονται.
Αρχικά, δεν είναι διόλου τυχαία όλα αυτά που γράφονται για το χρόνο και ότι γιατρεύει τυχόν προβλήματα στο πέρασμά του. Αυτό που πρέπει να έχουμε κατά νου, είναι ότι καμία κατάσταση δεν είναι μόνιμη. Αυτό που τώρα φαντάζει τεράστιο, σε λίγο καιρό θα έχει χάσει την επιρροή του πάνω μας. Ας αφήσουμε το χρόνο να κυλήσει ήρεμα και ας μην πιέζουμε καταστάσεις, γιατί σίγουρα θα ανταμειφθούμε γι’ αυτήν μας την υπομονή και την παραδοχή της κατάστασης. Δεν είναι κακό άλλωστε ούτε να κλάψουμε, ούτε να θυμώσουμε, ούτε να κλειστούμε στον εαυτό μας. Αρκεί όμως μετά να επανέλθουμε δριμύτεροι, αφήνοντας μια για πάντα το όποιο ατυχές γεγονός πίσω. Εκτός αυτού, καλό είναι να απασχολούμε τον εαυτό μας με κάτι, τουλάχιστον σε πρώτη φάση. Και ποιον δε βοηθά να ξεχαστεί μία βόλτα με φίλους ή ένα χαλαρωτικό μπάνιο στη θάλασσα, αν είναι καλοκαίρι, ή μία καινούρια δραστηριότητα; Με αυτόν τον τρόπο θα ηρεμήσουμε για λίγο και θα διαπιστώσουμε πως δεν είναι όλα τόσο τραγικά εν τέλει.
Εξίσου σημαντικό είναι να αποφεύγουμε μέρη και καταστάσεις που μας θυμίζουν συγκεκριμένα γεγονότα. Τι γίνεται με περιοχές όμως που δε μπορείς να αποφύγεις επειδή εκεί είναι η γειτονιά σου λχ; Απλά φτιάξε καινούργιες αναμνήσεις με άλλους ανθρώπους, που θεωρείς ότι αξίζουν. Προς διευκόλυνσή σου, προσπάθησε να μη συνδέεις πρόσωπα και καταστάσεις με συγκεκριμένες τοποθεσίες, πάρε τα πράγματα πιο χαλαρά. Μίλα σε ένα φίλο, σε έναν ειδικό, στην οικογένειά σου. Απαλλάξου από τις αρνητικές σκέψεις, αφού όταν τις εξωτερικεύσεις, θα νιώσεις πολύ καλύτερα και περισσότερο έτοιμος να προχωρήσεις. Αξίζει ακόμη να αναφερθεί πως υποκατάστατα όπως το αλκοόλ, διάφορες ουσίες και γενικά οι καταχρήσεις δεν ωφελούν καθόλου, ή έστω δρουν προσωρινά. Το επόμενο πρωί η θλίψη παραμένει, το άγχος γιγαντώνεται και σε οδηγεί σε φαύλο κύκλο. Αν θες πραγματικά να ξεχάσεις ένα τραυματικό γεγονός, θα πρέπει να το αντιμετωπίσεις στη ρίζα του, όχι επιφανειακά. Θα πρέπει να το αποδεχτείς, να συμφιλιωθείς μαζί του, να δεις τι έμαθες από μία τέτοια εμπειρία και έπειτα να το αφήσεις μια και καλή πίσω σου. Δεν είναι εύκολη υπόθεση. Όμως δεν είσαι μόνος σου, έχεις το χρόνο, την οικογένεια, τους φίλους σου…Δηλαδή, τους καλύτερους συμμάχους!
Από Μιστιλόγλου Σπυριδούλα
Ηλεκτρονική Εφημερίδα
