Οι Καλαρρύτες είναι χωριό του νομού Ιωαννίνων και βρίσκεται στις δυτικές πλαγιές της γεωτεκτονικής ζώνης της οροσειράς της Πίνδου. Βρίσκεται στο νοτιοανατολικό άκρο του νομού, 56 χλμ. νοτιοανατολικά των Ιωαννίνων και υπάγεται διοικητικά στο Δήμο Βορείων Τζουμέρκων.
Ο ορεινός οικισμός αποτυπώνει στη σημερινή όψη του την ακμή που γνώρισε, ιδιαίτερα το 18ο αιώνα, με το εμπόριο και την ανάπτυξη της αργυροχρυσοχοΐας.
Η περιοχή γνώρισε μεγάλη ακμή ιδιαίτερα μέσω του εμπορίου (υφαντά, μετάξι από τη Θεσσαλία κ. ά.) και την ανάπτυξη της χειροτεχνίας, τη λεγόμενη αργυροχρυσοχοΐα, όπως αναφέρθηκε παραπάνω. Κατά την περίοδο αυτή, αρκετοί κάτοικοι των Καλαρρυτών διατηρούσαν εμπορικούς οίκους, σε διάφορα ευρωπαϊκά κέντρα.
Τα αρχαιολογικά ευρήματα μαρτυρούν ότι, από την εποχή του χαλκού βρέθηκαν κάτοικοι σε αυτή την περιοχή. Στην αρχαιολογική θέση Άβατος, που βρίσκεται Βορειοανατολικά των Καλαρρυτών, στην απόκρημνη πλαγιά από την πλευρά του ποταμού Καρλίμπου, έχουν βρεθεί λείψανα τείχους αρχαίας μικρής πόλης. Πιθανολογείται ότι πρόκειται για την αρχαία πόλη της Αθαμανίας Άκανθα/ος. Διακρίνονται επίσης μια πύλη και πύργος.
Περιτριγυρισμένοι από τους ορεινούς όγκους του Περιστερίου και των Τζουμέρκων, οι Καλαρρύτες είναι χτισμένοι στην άκρη μιας χαράδρας, σε υψόμετρο 1.200 μέτρων, πάνω από τον ποταμό Καλαρρύτικο. Στα νοτιοδυτικά του χωριού είναι η πλαγιά Παυλιάνα, ενώ στα νότια τα Τζουμέρκα και τα Πράμαντα και στα βορειοδυτικά είναι ο έτερος γνωστός και όμορφος οικισμός, Συρράκο. Σε ευθεία γραμμή οι δύο οικισμοί μοιάζει να είναι πολύ κοντά ο ένας στον άλλο, τους χωρίζει όμως η χαράδρα του Καλαρρύτικου.
Η περιοχή έχει πολύ πράσινο και συγκεκριμένα έλατα, βελανιδιές και πλατάνια.
Εννοείται πως το μέρος είναι ιδιαίτερα τουριστικό, με παραδοσιακά καταλύματα, καφέ και ταβέρνες με πολύ ωραίες τοπικές και μη γεύσεις. Όποιος το επισκεφθεί, καλό θα ήταν να μείνει κιόλας έστω για μια μέρα και όχι απλά να κάνει ένα πέρασμα, έτσι ώστε να απολαύσει το υπέροχο τοπίο και την ηρεμία που προσφέρει ο οικισμός.
Ηλεκτρονική Εφημερίδα
