Μετά την αφόρητη πίεση που δέχθηκε ο 81χρονος Τζο Μπάιντεν, από γερουσιαστές, πολιτικούς, ακόμη και τα μέσα, αποφάσισε να αποσυρθεί από τη διεκδίκηση της ηγεσίας των ΗΠΑ, έπειτα από μακρόχρονη πολιτική καριέρα.
Δεν είναι λίγες οι φορές που αμφισβητήθηκε τα τελευταία χρόνια, λόγω της κατάστασης της υγείας του, των γκαφών και των λαθών του, λεκτικών και μη. Και οι δημοσκοπήσεις από την άλλη, δε δημιούργησαν ιδιαίτερα πρόσφορο έδαφος, για την επανεκλογή του.
Έτσι, ο Τζο Μπάιντεν ανακοίνωσε ότι δε θα είναι υποψήφιος για την προεδρία στις εκλογές του Νοεμβρίου. Ο πρώτος Αμερικανός Πρόεδρος που έκανε αυτή την επιλογή, μετά τον Λίντον Τζόνσον το 1968 και ταυτόχρονα, ανακοίνωσε την υποστήριξή του, στην Κάμαλα Χάρις.
Και μπορεί η απόφαση αυτή να έγινε δεκτή με εμφανή ανακούφιση από το μεγαλύτερο μέρος των Δημοκρατικών, καθώς είχε διαμορφωθεί ένα κλίμα, όπου θεωρείτο σχεδόν βέβαιη η ήττα στις εκλογές, ταυτόχρονα όμως, διαμόρφωσε ένα νέο πεδίο αβεβαιότητας.
Ο λόγος είναι, πως δεν υπήρξαν άλλες υποψηφιότητες. Μπορεί ο Τζο Μπάιντεν, όπως και άλλα στελέχη του Δημοκρατικού Κόμματος να έσπευσαν να δηλώσουν τη στήριξή τους στην υποψηφιότητα της αντιπροέδρου Κάμαλα Χάρις, όμως δεν είναι δεδομένο, ότι πρόκειται για μια υποψηφιότητα που μπορεί να ενώσει το Δημοκρατικό Κόμμα και να διεκδικήσει με αξιώσεις, την προεδρία. Η Κάμαλα Χάρις, προσφέρει εν μέρει, μια καλή εναλλακτική. Είναι γυναίκα και η καταγωγή της είναι ταυτόχρονα αφροαμερικανική και ασιατική, θεωρείται “κεντρώα” και το παρελθόν της Γενικής Εισαγγελέως της Πολιτείας της Καλιφόρνιας, την κάνει να φαίνεται αμείλικτη απέναντι στο έγκλημα.
Η δημοτικότητα του Ρεπουμπλικανού όμως Ντόναλντ Τραμπ έχει ανέβει και οι δημοσκοπήσεις ακόμη, δεν είναι υπέρ των Δημοκρατικών.
Σε όλα αυτά, έρχεται να προστεθεί και η ίδια η περιπλοκότητα του αμερικανικού εκλογικού συστήματος. Γιατί μπορεί οι Δημοκρατικοί να ευνοούνται από την πραγματική δημογραφία του εκλογικού σώματος, που σημαίνει ένα προβάδισμα στην αθροιστική πραγματική ψήφο, όμως εξαιτίας του συστήματος των εκλεκτόρων, η εκλογική μάχη κυρίως επικεντρώνεται στις Πολιτείες εκείνες, που θεωρούνται ταλαντευόμενες.
Αυτοί οι λίγοι μήνες που απομένουν, θα δείξουν αν η απόφαση του Τζο Μπάιντεν ήταν σωστή και αν μια γυναίκα – επιλογή της τελευταίας στιγμής – θα καταφέρει να “βάλει τα γυαλιά”, στους πρωταγωνιστές, πολύχρονων “κοκορομαχιών”.