Κ. Ζαρωτιάδη, βρισκόμαστε μια ανάσα από τις ευρωπαϊκές εκλογές κAι ένα τετριμμένο ερώτημα προς τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, είναι το αποτέλεσμα της κάλπης. Η αλήθεια είναι πως τα περισσότερα μέλη σας, απαντούν λιγάκι διπλωματικά. Τελικά, ποιος είναι ο πρωταρχικός στόχος, η δεύτερη θέση ή υψηλότερο ποσοστό, σε σχέση με αυτό των εθνικών εκλογών;
Κάθε προεκλογικός αγώνας έχει και τους στόχους του, αναφορικά με την καταγραφή δυνάμεων και δυναμικών. Από την προσωπική μου προεκλογική εκστρατεία διαπιστώνω, ότι οι πολίτες θέλουν και πάλι, να μας ακούσουν. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό για εμάς και για την ελληνική δημοκρατία. Άμεσος εκλογικός στόχος συνεχίζει, να είναι η κατάκτηση της δεύτερης θέσης στην προτίμηση του εκλογικού σώματος. Αυτό θα διευκόλυνε πολλά πράγματα, όσον αφορά στη διαμόρφωση της “επόμενης ημέρας” στον προοδευτικό χώρο και στη χώρα.
Προσωπικά ενδιαφέρομαι για τις δυναμικές που αναπτύσσονται στην κοινωνία και αφορούν το γενικότερο πλαίσιο, των πολιτικών διεργασιών. Παρατηρώντας τα πράγματα από αυτή τη σκοπιά, είμαι σίγουρος, ότι το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα (ΠΑ.ΣΟ.Κ.) την επόμενη ημέρα θα έχει θέσει τις βάσεις για το μεγάλο στόχο του, δηλαδή, την ανατροπή της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Με ένα θετικό αποτέλεσμα, είμαι βέβαιος ότι η επόμενη ημέρα θα βρει το ΠΑΣΟΚ και τις προοδευτικές δυνάμεις της χώρας σε φάση εντατικής προετοιμασίας για την εναλλακτική πρόταση, μιας προοδευτικής δημοκρατικής διακυβέρνησης, που θα κατατεθεί ενώπιον, του ελληνικού λαού.
Πολλοί χαρακτηρίζουν αυτές τις ευρωεκλογές, ως τις πιο κρίσιμες των τελευταίων δεκαετιών, δεδομένων των σημαντικών αποφάσεων που θα ληφθούν, τα επόμενα χρόνια. Ποια θέματα πιστεύετε θα μονοπωλήσουν περισσότερο το ενδιαφέρον στην Ευρώπη;
Η ευρωπαϊκή ενοποίηση είναι μια ανοικτή, ιστορική διαδικασία. Σήμερα βρισκόμαστε σε μια από τις κρισιμότερες φάσεις, αυτού του ιστορικού πρότζεκτ. Πρόσφατα, σε άρθρο μου σε κυριακάτικη αθηναϊκή εφημερίδα, χαρακτήρισα την κατάσταση σε σχέση με το ζήτημα της ευρωπαϊκής προοπτικής ως “τρίλημμα”.
Δηλαδή: ή συνέχιση του σημερινού αντιδημοκρατικού γραφειοκρατικού μορφώματος (“δημιουργήσαμε ένα τέρας”, κατά την εύστοχη έκφραση συναδέλφισσας μου Γερμανίδας πανεπιστημιακού) ή επιστροφή στην “ασφάλεια” της παλαιάς ισχυρής θέσης των κρατών μέσα στην Ένωση ή στην κατεύθυνση της πλήρους, ενοποίησης.
Στην Ελλάδα είναι άγνωστοι οι περισσότεροι προβληματισμοί γύρω από αυτά τα ζητήματα και αυτό κάποια στιγμή, θα “το βρούμε μπροστά μας”.
Το ζήτημα της νέας πολιτικής συγκρότησης της Ένωσης διαπερνά, όλα τα επιμέρους ζητήματα, ακόμη και όταν δεν αναφέρεται ρητά στις δημόσιες συζητήσεις. Από το δημόσιο χρέος και τα διάφορα αναπτυξιακά προγράμματα, μέχρι την κλιματική αλλαγή και το δημογραφικό-μεταναστευτικό. Μια ισχυρή σοσιαλιστική ομάδα στο ευρωκοινοβούλιο θα μπορέσει, να συμβάλλει στην κατεύθυνση της δημοκρατικής, κοινωνικής και προοδευτικής αναγέννησης, όλης της ηπείρου.
Στην πρόσφατη διακαναλική συνέντευξη του κόμματός σας, τα περισσότερα ερωτήματα, αλλά και προβληματισμοί από πλευράς των νέων αφορούσαν, στην ακρίβεια και το πρόβλημα της στέγης. Το σχόλιό σας;
Μια πολιτική απέναντι στη νέα γενιά θα πρέπει, να λάβει υπόψη της όλες της πτυχές της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας. Το πρόβλημα της στέγης ταλανίζει μεγάλα τμήματα των νέων στα αστικά κέντρα της χώρας, ενδεχομένως και σε άλλες περιοχές, με κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.
Μια απάντηση μακροπρόθεσμα θα έδιναν, πρακτικές αποκέντρωσης νεανικών και άλλων δραστηριοτήτων από τα αστικά κέντρα, προς τα κέντρα της περιφέρειας και την περιφέρεια.
Η ακρίβεια της στέγης έχει να κάνει, μεταξύ άλλων, με την αδικαιολόγητη υπερσυγκέντρωση δραστηριοτήτων και την συνακόλουθη κερδοσκοπία, την άστοχη πολιτική προσέλκυσης τουριστικής κίνησης, χωρίς τον στοιχειώδη προγραμματισμό και την εκτίναξη των βραχυχρόνιων μισθώσεων κλ.π.
Εδώ χρειάζεται σχεδιασμός και προγραμματισμός κι ελπίζω, οι δύο νέοι δήμαρχοι σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη να μεριμνήσουν, για μια πολιτική στέγης για τους νέους ανθρώπους, που να συνδυάζει τα οικονομικά οφέλη, με τη βιωσιμότητα των πόλεών μας.
Εγώ και οι συνεργάτες μου, θα συνεχίσουμε τις επαφές με τους κ.κ. Δούκα και Αγγελούδη με τους οποίους έχουμε μοιραστεί τις σκέψεις μας, για να δώσουμε μαζί προοπτική σε αυτό που λέμε έξυπνη, βιώσιμη και ανθεκτική πόλη.
Όσον αφορά στην ακρίβεια, έχω κουραστεί ως οικονομολόγος, και τώρα ως υποψήφιος ευρωβουλευτής, να διακηρύσσω, ότι χρειάζεται πλαφόν στις τιμές, για να περιοριστεί η ασυδοσία των ολιγοπωλίων. Τόσο απλά! Φυσικά χρειάζεται και μείωση του Φ.Π.Α., που συντελεί στο ροκάνισμα του εισοδήματος των λαϊκών στρωμάτων και κυρίως, των χαμηλόμισθων νέων.
Δυστυχώς, βιώνουμε και δύο πολέμους, με μεγάλο κόστος, σε όλα τα επίπεδα. Πώς θα σχολιάζατε όλα αυτά τα χρήματα που δίνονται για όπλα κι εξοπλισμό, αλλά και τη δήλωση του Charles Michel, περί πολεμικής οικονομίας;
Δεν είναι ο πόλεμος σοβαρός, αλλά η ειρήνη. Δεν είναι δικό μου, αλλά παραφράζω από μνήμης έναν μεγάλο Ευρωπαίο, έναν Ολλανδό στοχαστή που έμελλε, να πέσει θύμα της ναζιστικής θηριωδίας.
Ως Έλληνες οφείλουμε, να είμαστε σε διαρκή εγρήγορση και να μην στέλνουμε λανθασμένα μηνύματα προς τρίτους, που έχουν άλλες σκέψεις και μάλιστα, τις εκφράζουν ανοικτά.
Η ειρήνη πρέπει να είναι πρώτη προτεραιότητα, για μια πολιτική δύναμη. Το ευρωπαϊκό σοσιαλιστικό κίνημα ως φορέας έκφρασης των λαϊκών στρωμάτων, ήταν εκ παραδόσεως προμάχος, των πολιτικών ειρήνης. Όπου αρνήθηκε αυτόν τον ρόλο του, πλήρωσε βαρύ τίμημα και ακόμη βαρύτερο τίμημα πλήρωσαν, οι ευρωπαϊκοί λαοί. Αναφέρομαι στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Τα περί “πολεμικής οικονομίας” είναι αστόχαστες επικοινωνιακές πομφόλυγες, για να συγκαλυφθεί η αδυναμία της δυτικής πολιτικής τάξεως, να ασκήσει πολιτική ειρήνης. Για να σταματήσει το σφαγείο, στην ανατολική Ουκρανία.
Αν έπρεπε να απευθυνθείτε πρωτίστως στους Έλληνες ψηφοφόρους και μετέπειτα, στους Ευρωπαίους πολίτες, με τι κριτήριο θα τους παροτρύνατε να ψηφίσουν;
Όποιος δεν ψηφίζει, θεωρώντας ότι με αυτόν τον τρόπο τιμωρεί την απρόσωπη γραφειοκρατία των Βρυξελλών ή τα εγχώρια κόμματα κατά το γνωστό “όλοι ίδιοι είναι”, κάνει ένα θεμελιώδες σφάλμα, εις βάρος του εαυτού του, “διπλασιάζει” την ψήφο των φανατικών και αλλοπρόσαλλων. Δίνει λευκή επιταγή σε τρίτους, για να καθορίσουν το μέλλον του.
Όσον αφορά συγκεκριμένα, στην τωρινή εκλογική αναμέτρηση, δίνει διπλή φωνή σε όσες και όσους πηγαίνουν και ψηφίζουν τηλεμπόρους επιστολών του Ιησού Χριστού, φαρμάκων κατά της φαλάκρας και διάφορους άλλους πατριδοκάπηλους δημοπίθηκους.
Εφιστώ την προσοχή στις νέες γυναίκες, που απολαμβάνουν σήμερα ένα καθεστώς ελευθερίας, που κατέκτησαν οι μητέρες τους, ότι οι νεοφασίστες στην Γερμανία στοχοποιούν εκτός από τους ξένους και τις γυναίκες, κάνοντας λόγο για καθεστώς “ημιμητριαρχίας” στη Γερμανία, που πρέπει να ανατραπεί. Δε χρειάζεται πολύ μυαλό για να καταλάβει κανείς, ότι πίσω από τον ακροδεξιό ευρωσκεπτικισμό κρύβεται και ένας τεράστιος μισογυνισμός.
Η συμμετοχή στις εκλογές φανερώνει το βαθμό σοβαρότητας, με τον οποίο αντιμετωπίζει καθένας και καθεμία, πρωτίστως τον ίδιο τον εαυτό του και στη συνέχεια και τους άλλους.
Η αποχή δεν είναι δείγμα εξυπνάδας, αλλά ανευθυνότητας. Και όποιος και όποια δεν αντιμετωπίζει με σεβασμό τον εαυτό του και τα δικαιώματά του, πώς περιμένει να τον σεβαστούν οι άλλοι;
Ηλεκτρονική Εφημερίδα
