Το μεγάλο ζήτημα των ημερών, είναι το προσφυγικό και η κατάσταση στον Έβρο. Πώς κρίνετε τη στάση του Τούρκου Προέδρου;
Παρόλο που συχνά ταυτίζουμε τα δύο θέματα κάτω από τη γενική ομπρέλα του προσφυγικού-μεταναστευτικού, θεωρώ αναγκαίο να κάνουμε μία πολύ σημαντική διάκριση. Είναι άλλο το γενικό πρόβλημα των αυξημένων προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών στα νησιά καθώς και η διαχείριση της κρίσης αυτής που καλείται να κάνει η χώρα μας τα τελευταία 4-5 χρόνια, και τελείως άλλη η ανάγνωση της νέας απειλής που αντιμετωπίζει η χώρα μας στον Έβρο. Και το λέω αυτό γιατί στη δεύτερη περίπτωση μιλάμε για την πλέον οφθαλμοφανή έκφανση ενός απόλυτα οργανωμένου και συντεταγμένου σχεδίου από πλευράς Ερντογάν, που εργαλειοποιεί τον πόνο ανθρώπινων ψυχών, για να ασκήσει πίεση σε βάρος της χώρας μας, αλλά και της Ευρώπης συνολικά. Ο ίδιος και η Τουρκία, ειδικά την τελευταία δεκαετία, ανοίγουν βήμα-βήμα όλο το εύρος της αναθεωρητικής τους στρατηγικής και των διεκδικήσεων τους σε βάρος της χώρας μας, αλλά και συνολικά στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Έχοντας το «προτέρημα» των 3,5 εκ. προσφύγων και μεταναστών στην επικράτεια του, γεγονός που του δίνει στα χέρια τα κλειδιά του προσφυγικού-μεταναστευτικού, ο τρόπος της εργαλειακής αξιοποίησης του, αλλά και η υπέρμετρη φιλοδοξία του για την τιτλοφόρηση του ως νέου «Ataturk», δημιουργεί πλέον ανοιχτά τις συνθήκες για μια σαφή διασύνδεση μεταξύ της προσφυγικής-μεταναστευτικής κρίσης και των εθνικών μας θεμάτων. Και υπό αυτή την ερμηνεία και ανάγνωση, πρέπει να αντιμετωπίζεται πια.
Η κυβέρνηση κατηγορήθηκε από κόμματα της αντιπολίτευσης, για τη στάση της σε σχέση με την Ευρώπη στο ζήτημα του προσφυγικού. Πώς θεωρείτε ότι θα έπρεπε να χειριστεί την κατάσταση ο κ. Μητσοτάκης, τι θα έπρεπε να “απαιτήσει” ίσως από τους Ευρωπαίους ηγέτες και τι θα έκανε η παράταξη σας στην αντίστοιχη περίπτωση;
Κατηγορήθηκε πρώτα απ’ όλα από εμάς, γιατί και οι άλλοι έχοντας κάνει αντίστοιχη διαχείριση δεν είχαν πολλά περιθώρια ελιγμών. Εμείς λοιπόν λέμε το εξής απλό. Ότι η χώρα μας δεν μπορεί μόνη της να αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Η Ευρώπη, πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της και τα κράτη-μέλη της ΕΕ να συνειδητοποιήσουν ότι εκτός από δικαιώματα, έχουν και υποχρεώσεις. Και ο λόγος που το λέω αυτό είναι γιατί τώρα που σβήνουν τα φλας της επικοινωνιακής διαχείρισης, η Ελλάδα μένει πάλι μόνη της. Και μάλιστα με την πηγή του προβλήματος να παραμένει, την κοινή δήλωση ΕΕ-Τουρκίας. Παιδί του κ.Τσίπρα από το 2016, που υιοθέτησε ο κ. Μητσοτάκης, επιχειρώντας απλά έναν εύμορφο καλλωπισμό της. Όσο όμως αυτή παραμένει, η διαχείριση του προβλήματος επίσης εγκλωβίζεται εντός ελληνικών τειχών. Χωρίς καμία πρόβλεψη για αλλαγή του «Δουβλίνου», χωρίς κανένα relocation προσφύγων και μεταναστών σε όλη την Ευρώπη, χωρίς καμία πρόβλεψη για την ανάδειξη της ευρωπαϊκής διάστασης του ζητήματος. Και για να μη μένουμε μόνο στα λόγια, αν η Ευρώπη δεν καταλαβαίνει, βέτο στις ευρωπαϊκές αποφάσεις, πολιτικές, εμπορικές οικονομικές. Γιατί απλά δεν πάει άλλο.
Φλέγον θέμα επίσης, η εξάπλωση της νόσου του κορονοϊού. Κρίνετε επαρκή τα μέτρα του υπουργείου Υγείας στη χώρα μας;
Δε θεωρώ τον εαυτό μου λοιμωξιολόγο ή επιδημιολόγο, ούτε θέλω να τον παριστάνω. Για εμένα τα πράγματα είναι πολύ απλά. Οι αρμόδιοι επιστημονικοί φορείς και οι σχετικές δημόσιες αρχές, υπό τις κατευθύνσεις του ΠΟΥ και του ΕΟΔΥ, πρέπει να θέτουν με επιστημονικά κριτήρια, σαφείς κανόνες, πρωτόκολλα και πλαίσιο για τον περιορισμό της εξάπλωσης του ιού και το Υπουργείο Υγείας πρέπει να εφαρμόζει τα απαιτούμενα μέτρα που υποδεικνύονται. Λέω με επιστημονικά κριτήρια γιατί πρέπει να αντιληφθούμε όλοι μας πως, όταν μιλάμε για τις ζωές συμπολιτών μας, δε χωρούν λογικές διαχείρισης ισορροπιών. Από το απαιτούμενο πλαίσιο δεν εξαιρείται κανείς και φυσικά ούτε η Εκκλησία. Η χώρα μας και η κοινωνία μας δοκιμάζεται, όπως και ο κόσμος συνολικά. Είναι ώρα συλλογικής αλλά και ατομικής ευθύνης. Εμείς θέλουμε να είμαστε χρήσιμοι, με τις σχετικές μας υποδείξεις αρμοδίως και φυσικά όχι με φθηνή αντιπολίτευση σε τόσο κρίσιμα ζητήματα.
Το κόμμα σας -όπως και όλα τα υπόλοιπα κόμματα πέραν της κυβέρνησης και της Ελληνικής Λύσης – καταψήφισε στη Βουλή τον εκλογικό νόμο. Κρίνετε κάποια σκοπιμότητα από πλευράς της κυβέρνησης σε σχέση με την επαναφορά του παλιού εκλογικού συστήματος;
Η χώρας μας μετά την κρίση, είχε ανάγκη από μία μεταρρύθμιση στο εκλογικό της σύστημα που θα συνδυάζει δύο βασικές παραμέτρους. Πρώτον, δεδομένης της πρόσφατης πολιτικής εμπειρίας με την αποστροφή συγκεκριμένων πολιτικών δυνάμεων στην ανάγκη συνεννόησης και συνεισφοράς προς όφελος της εθνικής προσπάθειας, να παρέχει εχέγγυα πολιτικής σταθερότητας. Και δεύτερον, μια αναλογικότερη από το υφιστάμενο σύστημα και άρα δημοκρατικότερη αποτύπωση των κοινωνικών συσχετισμών στο μείγμα της εφαρμοζόμενης πολιτικής. Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά συνδύασε η δική μας πρόταση για το νέο εκλογικό νόμο. Αντ’ αυτού, η κυβέρνηση αποφάσισε, αυταρχικά, να πάει μόνη της σε ένα μοντέλο που με διαφορετικό τρόπο υπολογισμού καταλήγει πάλι στο υπάρχον επίπεδο bonus, αλλοιώνοντας το δεύτερο στοιχείο που θέταμε ως προαπαιτούμενο και στέλνοντας ένα σαφές μήνυμα για το πώς αντιλαμβάνεται τη συνεννόηση μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων, νομιμοποιώντας βεβιασμένους πλειοψηφικούς συσχετισμούς, ακόμα και με μη ισχυρή λαϊκή ετυμηγορία. Αλλά για να μη προτρέχουν κάποιοι, καμία εκλογική αναμέτρηση δεν «καίγεται» εκ των προτέρων.
Τέλος, σχολιάστε μας με λίγα λόγια τις εξελίξεις στην υπόθεση NOVARTIS, μιας και το τελευταίο διάστημα, οι καταθέσεις και οι αποκαλύψεις, διαδέχονται η μία την άλλη.
Δυστυχώς, ένα από τα πράγματα που πλήρωσε η χώρα μας και το πολιτικό μας σύστημα μέσα στη κρίση και ειδικά την περίοδο διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ήταν η αποσάθρωση της θεσμικής του θωράκισης. Η πολιτική σκευωρία της Novartis όπως σιγά-σιγά ξετυλίγεται, εν αναμονή φυσικά και των επίσημων οριστικών πορισμάτων της προανακριτικής επιτροπής, φαίνεται πως είναι απλά η κορυφή του παγόβουνου. Έχοντας ενδείξεις που υποδεικνύουν ακόμα και την πιθανή ύπαρξη ολόκληρου παραδικαστικού κυκλώματος που αλλοιώνει την αρχή της διάκρισης των εξουσιών, το μόνο που απομένει να πει ο οποιοσδήποτε υγιώς σκεπτόμενος πολίτης, είναι να λάμψει η αλήθεια. Να ολοκληρωθούν ανεμπόδιστα οι απαιτούμενες διαδικασίες και να μάθει επιτέλους ο ελληνικός λαός τι πραγματικά συνέβη. Όχι άλλη λάσπη στην πολιτική ζωή του τόπου. Να βάλουμε την ηθική ξανά στο προσκήνιο.
Ηλεκτρονική Εφημερίδα
