Σύμφωνα με την παράδοση, οι τουρίστες στέκονται με την πλάτη στραμμένη προς το μνημείο και πετούν ένα νόμισμα πάνω από τον αριστερό τους ώμο, με το δεξί χέρι, μέσα στο συντριβάνι. Το τελετουργικό έγινε διάσημο από την ταινία του 1954 «Πιστεύουμε στον Έρωτα» και υποτίθεται ότι εγγυάται την επιστροφή του επισκέπτη, στη Ρώμη.
Παρά το ρομαντικό έθιμο όμως, ο υπερτουρισμός έχει αρχίσει να προβληματίζει τις Αρχές της πόλης, που ψάχνουν τρόπο, αντιμετώπισής του.
Για την ακρίβεια, ο δήμος της Ρώμης, σκέφτεται σοβαρά το ενδεχόμενο να βάλει είσοδο, στο διάσημο αξιοθέατο και να περιορίσει το χρόνο παραμονής των επισκεπτών σε αυτό.
«Υπάρχουν σκέψεις για είσοδο στους τουρίστες, που θέλουν να επισκεφθούν το μνημείο. Επίσης, θα ήμουν υπέρ της ιδέας της εξέτασης ενός νέου τύπου πρόσβασης, περιορισμένου χρόνου και με σταθερό αριθμό, αλλά και με σύστημα κρατήσεων», ανέφερε ο υπεύθυνος τουρισμού στο δημαρχείο της Ρώμης, ο οποίος τόνισε, πως στόχος είναι να ελέγχεται ο αριθμός του κόσμου και όχι να βγουν περισσότερα χρήματα, από το δημοφιλές έθιμο.
Άλλωστε, τα κέρματα δίνονται στην Caritas, μία μη κερδοσκοπική οργάνωση, που διοικείται από την Καθολική Εκκλησία. Χρησιμοποιεί τα χρήματα για τη χρηματοδότηση τράπεζας τροφίμων, μιας κουζίνας συσσιτίου και προγραμμάτων κοινωνικής πρόνοιας, στη Ρώμη.
Σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters, το 2022 η Caritas συγκέντρωσε 1,4 εκατομμύρια ευρώ, από το το συντριβάνι.