«Ήμουν στο σχολείο, τσακώθηκα πολύ με ένα συμμαθητή και φίλο μου. Μου έριξε και μια κλωτσιά, του έριξα κι εγώ μια…. Ε να και μετά αρχίσαμε να παίζουμε ξανά…» Αυτό το συμβάν τι θα μπορούσε να είναι; Εκφοβισμός ή μήπως κάτι άλλο; Μάλλον ήρθε η στιγμή να μιλήσουμε όλοι την ίδια γλώσσα. Οι πράξεις που μόλις διαβάσαμε εκτυλίχθηκαν στο διάλειμμα, σε μια σχολική αυλή. Τα παιδιά μάλωσαν έντονα…πολύ έντονα. Τι ήταν όμως αυτό το περιστατικό; Ας ξεκαθαρίσουμε λοιπόν τα πράγματα.
Ένας μαθητής ή μια μαθήτρια εκφοβίζεται ή θυματοποιείται, όταν εκτίθεται επανειλημμένα και συστηματικά στις αρνητικές πράξεις ενός ή περισσότερων συμμαθητών του. Ο ίδιος ο Olweus λίγα χρόνια μετά τον ορισμό που έδωσε για τον εκφοβισμό, μας δίνει και κάποια παραδείγματα αρνητικών πράξεων. Όταν κάποιος λοιπόν, χαρακτηρίζει με άσχημα λόγια ένα συμμαθητή, μια συμμαθήτριά του, όταν κάποιος κοροϊδεύει ένα παιδί με κακόβουλα σχόλια ή ακόμα και όταν το αγνοεί παντελώς, θα μπορούσε να αποτελεί δείγμα εκφοβισμού. Όταν ένα παιδί χτυπά ένα άλλο παιδί, λέει ψέματα ή διαδίδει ψευδείς φήμες και όλα αυτά συμβαίνουν επανειλημμένα και συστηματικά, τότε μπορούμε να μιλήσουμε για εκφοβισμό.
Για να θεωρηθεί εκφοβισμός (Bullying) λοιπόν μια συμπεριφορά, θα πρέπει να υπάρχει ασυμμετρία δύναμης, στόχος να προκληθεί κάποιου είδους βλάβη και να γίνεται από πρόθεση και κατ’ επανάληψη. Οι πράξεις του εκφοβισμού συνήθως είναι προγραμματισμένες και απειλούν σοβαρά τη σωματική και ψυχική υγεία του παιδιού που εκφοβίζεται, ενώ συχνά ακολουθεί και επίρριψη ευθυνών στο παιδί αυτό.
Άρα το περιστατικό αυτό τι ήταν; Βία, ξεκάθαρη βία. Σύγκρουση, ενδοσχολική αντιπαλότητα. Στη σύγκρουση λοιπόν, υπάρχει ισότιμη σχέση μεταξύ των μελών, ενώ συχνά τα παιδιά διατηρούν μεταξύ τους φιλικές σχέσεις. Η σύγκρουση προκύπτει τυχαία, ίσως μόνο μια φορά, δεν έχει σοβαρές συνέπειες για το παιδί που εκφοβίζεται και δεν αποσκοπεί στην απόκτηση δύναμης. Επιπροσθέτως συχνά ακολουθεί μεταμέλεια και ανάληψη ευθύνης από τον «δράστη».
Έτσι λοιπόν εάν δούμε παιδιά να διαπληκτίζονται, θα ήταν χρήσιμο να αντλήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες για το περιστατικό ή τα περιστατικά που έχουν συμβεί. Με αυτόν τον τρόπο θα έχουμε μια σφαιρική εικόνα για το γεγονός και θα είμαστε σε θέση να καταστρώσουμε ένα κοινό πλάνο δράσης μαζί με τα παιδιά, προκειμένου να το αντιμετωπίσουμε από κοινού. Ο,τιδήποτε κι αν είναι αυτόˑ Εκφοβισμός, βία, σύγκρουση! Ας είμαστε εκεί, ενθαρρυντικοί ακροατές.
Οδηγίες διαχείρισης περιστατικών εκφοβισμού :
-Ακούμε με προθυμία τα παιδιά για ο,τιδήποτε έχουν να μας πουν
-Δεν τα επικρίνουμε για τα λεγόμενά τους
-Συλλέγουμε από τα ίδια πληροφορίες για το περιστατικό ή τα περιστατικά που εκτυλίχθηκαν
-Επιβραβεύουμε τα παιδιά για το γεγονός ότι μας εμπιστεύτηκαν
-Καταστρώνουμε ένα κοινό πλάνο αντιμετώπισης
Ηλεκτρονική Εφημερίδα
