Στις 21 Απριλίου 1967 κι ενώ η χώρα βρισκόταν σε προεκλογικό ρυθμό για τις 28 Μαΐου, μια ομάδα αξιωματικών του στρατού υπό την ηγεσία του συνταγματάρχη Γεωργίου Παπαδόπουλου, με τη συμμετοχή του ταξίαρχου τεθωρακισμένων Στυλιανού Παττακού και του συνταγματάρχη Νικόλαου Μακαρέζου, όπως και άλλων αξιωματικών του στρατού ξηράς, κατέλαβε την εξουσία με πραξικόπημα, το οποίο οι ίδιοι ονόμαζαν «εθνοσωτήριο επανάσταση» ή «Επανάσταση της 21ης Απριλίου».
Το συμβάν έλαβε χώρα τις πρώτες πρωινές ώρες και λίγη ώρα πριν είχε ολοκληρωθεί η συνεδρίαση του υπουργικού Συμβουλίου, χωρίς κανένας να γνωρίζει τι επρόκειτο να γίνει.
Η πράξη αυτή επέβαλε και το καθεστώς της δικτατορίας, που διήρκησε 7 χρόνια. Την κίνησή τους αυτή, οι πραξικοπηματίες τη δικαιολόγησαν ως απαραίτητη, προκειμένου να αποφευχθεί αναρχία την οποία σχεδίαζαν κεντροαριστερές ομάδες. Εκείνη την περίοδο υπήρχε έντονη η αίσθηση πως τις εκλογές θα κέρδιζε η Ένωση Κέντρου και ο Γεώργιος Παπανδρέου.
Στις 20 Ιουλίου 1974, η ξαφνική εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο ανάγκασε το καθεστώς της Χούντας του Ιωαννίδη ο οποίος είχε ανατρέψει τον Παπαδόπουλο, να εγκαταλείψει την εξουσία. Η Ε΄ Αναθεωρητική Βουλή των Ελλήνων, με το Δ΄ ψήφισμα στις 8 Ιανουαρίου 1975, χαρακτήρισε την κίνηση της 21ης Απριλίου 1967 ως πραξικόπημα. Οι τρεις πρωταίτιοι καταδικάστηκαν σε θάνατο ως στασιαστές, ποινή που μετατράπηκε σε ισόβια μετά από απόφαση της κυβέρνησης Καραμανλή.
Ηλεκτρονική Εφημερίδα
