Ραγδαίες οι εξελίξεις στη Νέα Δημοκρατία, μετά τη διαγραφή του πρώην πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά. Ο κ. Σαμαράς απομακρύνθηκε από το κόμμα και το 1992, γεγονός που στάθηκε και η αφορμή, για τη δημιουργία της “Πολιτικής Άνοιξης”. Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν, η εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη που παραχώρησε ο Αντώνης Σαμαράς στο “Βήμα της Κυριακής”, όπου μεταξύ άλλων πρότεινε για επόμενο πρόεδρο της Δημοκρατίας τον κ. Καραμανλή, ενώ ζήτησε τη διαγραφή, του υπουργού Εξωτερικών. Αναφέρθηκε επίσης στην εκλογή Τραμπ και τη woke ατζέντα.
Με τη σειρά του, ο Υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ κ. Μαρινάκης, ανακοίνωσε τη διαγραφή του πρώην πρωθυπουργού, με την εξής δήλωση:
Έχουμε πει πολλές φορές, ότι οι πρώην Πρωθυπουργοί έχουν το ειδικό προνόμιο να διατυπώνουν κατά καιρούς τις απόψεις και τις ανησυχίες τους για ζητήματα πολιτικής. Ο κ. Σαμαράς, στην τελευταία συνέντευξή του ωστόσο, δε διατύπωσε απόψεις. Αλλά εξέφρασε την πλήρη διαφωνία του στο σύνολο της ασκούμενης, κυβερνητικής πολιτικής.
Επιπλέον, με τρόπο ανοίκειο και προκλητικό, υιοθέτησε ακραία ψεύδη, διαστρεβλώνοντας δηλώσεις του Υπουργού Εξωτερικών, οι οποίες έχουν διευκρινιστεί κατ’ επανάληψη και αναλυτικά. Έφτασε μάλιστα στο σημείο να ισχυριστεί, ότι ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας και ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας «χαριεντίζονταν» με τον Πρόεδρο της Τουρκίας και τον Πρωθυπουργό της Αλβανίας.
Τέλος, η άκαιρη συζήτηση στην οποία επέμεινε γύρω από την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας συνιστά προσβολή για το πρόσωπο και τον θεσμό, του αρχηγού του κράτους. Όλα τα παραπάνω δεν μπορούν να γίνουν ούτε ανεκτά, ούτε αποδεκτά. Η κοινωνία έχει αφήσει πίσω, εδώ και χρόνια, λογικές πολιτικής «καμαρίλας» και συμπεριφορές που διαπνέονται από το κομματικό «γινάτι».
Όσοι, δε, οραματίζονται μία συρρικνωμένη ΝΔ στο μέτρο του 18%, ας αναλογιστούν ότι, με τη στρατηγική του Κυριάκου Μητσοτάκη, η Νέα Δημοκρατία κέρδισε μέχρι σήμερα τρεις εθνικές εκλογές με ποσοστά της τάξεως του 40%. Ως εκ τούτου, ο κ. Σαμαράς, με τη σημερινή συνέντευξή του, θέτει εαυτόν, για δεύτερη φορά μετά το 1993, εκτός Νέας Δημοκρατίας. Εξάλλου, αυτό επεδίωξε. Αυτή τη φορά, όμως, η ιστορία, δε θα επαναληφθεί. Η Κυβερνητική πλειοψηφία συνεχίζει σταθερά την πορεία της, χωρίς τον κ. Σαμαρά. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να παίζει με τη σταθερότητα της πατρίδας, σε αυτούς τους ταραγμένους καιρούς.