Ο Σωτήρης Παπαγεωργίου γεννήθηκε το 1988 στην Καρδίτσα και κατάγεται από τα χωριά Άγιος Θεόδωρος και Καστανιά. Είναι Διπλωματούχος Φιλόλογος, απόφοιτος του Τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Διαθέτει επίσης μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών, στην Πολιτική και Κοινωνική Φιλοσοφία (Συστηματική Φιλοσοφία) από το Τμήμα Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής του Α.Π.Θ. Έχει εργαστεί για περίπου ένα χρόνο ως Ειδικός Επιστήμονας στο Πολεμικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, ως Καθηγητής – Φιλόλογος Μέσης Εκπαίδευσης σε Ιδιωτικά Εκπαιδευτήρια σε Λάρισα, Θεσσαλονίκη και Αθήνα, αλλά αποτέλεσε και στέλεχος για ένα περίπου χρόνο, του Υπουργείου Εργασίας στη θέση του Ειδικού Επιστήμονα, στο Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας. (Σ.ΕΠ.Ε). Από το εαρινό εξάμηνο του 2016 έως και σήμερα, διατελεί Υπ. Διδάκτορας- Ερευνητής, στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Όσον αφορά στην πολιτική, η ενασχόλησή του ξεκινά από τα φοιτητικά του χρόνια ως Γραμματέας της παράταξης Πασπ Φιλοσοφικής του Α.Π.Θ. , ενώ σήμερα αποτελεί μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του Κινήματος Αλλαγής. Κατέλαβε την πρώτη θέση στο ψηφοδέλτιο του Κινήματος Αλλαγής, ως Υποψήφιος Βουλευτής του Νομού Καρδίτσας στις εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019, συγκεντρώνοντας γύρω στις 5.000 ψήφους.
Στις απερχόμενες εκλογές σημειώσατε ρεκόρ πυκνότητας σταυρών στο Νομό Καρδίτσας. Συλλέξατε 5 χιλιάδες και πλέον ψήφους λαμβάνοντας το 70% των σταυρών του Κινήματος Αλλαγής. Πόσο ενθαρρυντικό είναι να σας στηρίζει με τέτοιο μεγάλο ποσοστό ο Νομός σας, στην πρώτη σας υποψηφιότητα σε βουλευτικές εκλογές;
Η προσωπική έκθεση σε ένα ψηφοδέλτιο, είτε αυτό αφορά την αυτοδιοίκηση είτε την κεντρική πολιτική σκηνή είναι, αναμφισβήτητα, μια μορφή προσωπικής συγκατάθεσης στην αξιολόγηση του προσώπου σου απ τους συμπολίτες σου. Στο σημείο αυτό εκτός απ την αναγνωρισιμότητα σου και τα πολιτικά σου «πιστεύω», επιβραβεύεται ολόκληρη η στάση ζωής που είχες, ή αποδοκιμάζεται η μέχρι τώρα στάση και συμπεριφορά σου.. Σε μια εποχή που η Δημοκρατία βάλλεται και οι αξίες εκπίπτουν, αγωνιστήκαμε με ήθος και αξιοπρέπεια. Δώσαμε έναν έντιμο αγώνα σε συνθήκες ακραίας πόλωσης και κρατήσαμε όρθια την παράταξη στο νομό μας στην κάλπη, μια κάλπη που επεφύλαξε ένα εκπληκτικό προσωπικό αποτέλεσμα. Είναι ένα αποτέλεσμα που με χαροποιεί ιδιαίτερα, γεμίζοντας με παράλληλα και με μεγάλη ευθύνη. Σε ό,τι με αφορά προσωπικά, ζήτησα την ψήφο και τη στήριξή των συμπολιτών μου όχι μόνο για την «πρωτιά» της Κυριακής, αλλά για να είμαστε μαζί απ’ τη Δευτέρα, όταν τα φώτα σβήνουν, η « αυλαία πέφτει» και τα πραγματικά προβλήματα της καθημερινότητας και οι αγωνίες της τοπικής κοινωνίας επανέρχονται στο προσκήνιο.
Η πολιτική, όπως κι η ζωή, δεν είναι ένας αγώνας 100 μέτρων, είναι μαραθώνιος. Κ ι αυτός ο αγώνας μόλις ξεκίνησε…….
Η τρέχουσα επικαιρότητα περιλαμβάνει εκλογικό νόμο και NOVARTIS. Συμφωνείται με την απλή αναλογική, ή μήπως χρειάζεται εκ νέου αναπροσαρμογή με τις συνθήκες;
Ποια είναι η άποψή σας για τις εξελίξεις στην υπόθεση Novartis;
Ο εκλογικός νόμος δεν μπορεί να είναι αντικείμενο αντιπαράθεσης κάθε φορά που μια κυβέρνηση αλλάζει. Πρέπει να επιδιωχθούν ευρύτερες συναινέσεις. Για να μιλήσουμε όμως για την εφαρμογή του, οφείλουμε πρώτα να τον συνδιαμορφώσουμε. Κι αυτό γιατί το σύνταγμα πρέπει να διαμορφώνεται με όρους αρχής κι όχι με όρους συγκυρίας. Το βέβαιο πάντως είναι πως απαιτείται ένα αναλογικότερο σύστημα σε σχέση με το υπάρχον, το οποίο θα εκφράζει πιο αντιπροσωπευτικά την εκλογική βάση.
Αν υπάρχουν στοιχεία για οποιονδήποτε τότε το λόγο έχει η δικαιοσύνη. Κανείς δεν μπορεί να δώσει άφεση αμαρτιών σε κανέναν. Κάποιοι όμως, χρησιμοποίησαν το σκάνδαλο για μικροπολιτικές σκοπιμότητες και όχι για να αναδείξουν την υπέρογκη φαρμακευτική δαπάνη. Πριν καν ανοίξει το θέμα στη Βουλή, ο κ Μητσοτάκης είπε πως δεν θα στείλει τους πολιτικούς του αντιπάλους στη δικαιοσύνη, αλλά θα τους αφήσει να τους κρίνει ο λαός στις εκλογές. Ο ΣΥΡΙΖΑ με το αφήγημα του μέχρι σήμερα, αθώωνε πανηγυρικά τον κύριο Καραμανλή. Φαίνεται πως ο κύριος Μητσοτάκης θα ανταποδίδει από δω και πέρα τη χάρη.
Δραστηριοποιείστε πολιτικά σ΄έναν Νομό, κατά βάση αγροτικό. Ποια προβλήματα αντιμετωπίζει ο αγρότης; Υπάρχει λύση;
Λαμβάνοντας υπ’ όψη μας την απουσία ουσιαστικής κυβερνητικής στρατηγικής για την αγροτική ανάπτυξη και συνυπολογίζοντας, παράλληλα την καθόλα αγροτική φυσιογνωμία του νομού μας, αντιλαμβανόμαστε το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει ένα μεγάλο μέρος των νοικοκυριών που κατοικοεδρεύουν στην Καρδίτσα. Ποιες είναι όμως οι πραγματικές αδικίες που βιώνουν οι αγρότες και ποιος ο φαύλος κύκλος στον οποίο περιέρχονται δίχως επιστροφή; Πρόκειται για κυβερνητική παράλειψη ή μήπως για «εξοντωτικό σχεδιασμό» στο βωμό της μεγιστοποίησης του κέρδους των «καρτέλ» κάθε δυναμικής καλλιέργειας;
Ας μιλήσουμε επιτέλους τη γλώσσα της αλήθειας κι ας κάνουμε ορισμένες αναγκαίες παραδοχές. Στις μέρες μας, οι καλλιεργητές μικρής και μεσαίας κλίμακας στην πλειοψηφία τους, ήδη από τα μέσα του πρώτου μήνα του καλοκαιριού προμηθεύονται τα απαραίτητα για την αγροτική τους καλλιέργεια με πίστωση. Όχι γιατί είναι «κακό διαχειριστές» ή «μπαταχτσήδες» αλλά γιατί πολύ απλά « δε βγαίνει ο λογαριασμός ». Πράγματι, τόσο οι ανατιμήσεις στα απαραίτητα για τη σπορά και τη φροντίδα του παραγόμενου προϊόντος, όσο και οι «ληστρικές» αυξήσεις στο φόρο του αγροτικού πετρελαίου (1,45 ευρώ / λίτρο τελική περσινή τιμή), καθιστούν το κόστος παραγωγής δυσανάλογο και σχεδόν απαγορευτικό, ιδιαίτερα για τους μικρομεσαίους καλλιεργητές. Αν προσθέσουμε στα παραπάνω το παράδοξο σύστημα λειτουργίας του ΕΛΓΑ, με την αποζημίωση να χάνεται οριστικά και αμετάκλητα για όσους δεν έχουν τακτοποιήσει τις ασφαλιστικές τους εισφορές, αλλά το «τοκοχρεολύσιο» της ασφάλειας να «κυνηγάει» τον καλλιεργητή και τα επόμενα χρόνια, γεννάται εύλογα η απορία εάν θέλουμε αγροτική παραγωγή και ανάπτυξη σε αυτή τη χώρα ή όχι. Κατακρεουργημένος λοιπόν, ο καλλιεργητής και μη μπορώντας να εξυπηρετήσει τις βασικές δαπάνες παραγωγής, στρέφεται «ελλείψει» Αγροτικής Τράπεζας, στον εύκολο «άτυπο δανεισμό» από τον εν συνεχεία αγοραστή του εκάστοτε προϊόντος με τη μορφή πίστωσης. Στο σημείο αυτό χάνει το μεγαλύτερο του όπλο, ώστε να μπορεί να διαπραγματευτεί με όρους αξιοπρέπειας την τιμή του παραγόμενου αγαθού, παραμένοντας έρμαιο στις διαθέσεις της εγχώριας εμπορίας με προτεινόμενες τιμές εξαγοράς, πολύ χαμηλότερες σε σχέση με τις τιμές της διεθνούς αγοράς ( όπως η τελευταία τιμή εξαγοράς του βαμβακιού).
Έχει όμως αξία να διερευνήσουμε πώς τοποθετούνται στο αγροτικό ζήτημα οι δυο «κόσμοι», που παραδοσιακά συγκρούονται πολιτικά. Ο ένας πόλος είναι ο νεοφιλελευθερισμός, που εκφράζεται στη χώρα μας σήμερα από τον κ. Μητσοτάκη, ο οποίος αποτελεί πιστό τέκνο της ελεύθερης ανεξέλεγκτης αγοράς, χωρίς όρους και κανόνες, με βαθιά πίστη πως η «αγορά» θα αυτορυθμίζεται κάθε φορά που βρίσκεται σε κρίση και δεν έχει αρθρώσει ούτε μια κουβέντα για την αγροτική παραγωγική ανασυγκρότηση. Στην αντίπερα όχθη, βρίσκεται ο άλλος πόλος. Η σοσιαλδημοκρατία, που εκφράζεται τον τελευταίο αιώνα στη χώρα μας από τη Δημοκρατική παράταξη και σήμερα από το Κίνημα Αλλαγής, το οποίο συνηγορεί με την ελεύθερη ανάπτυξη και αγορά, επιβάλλοντας όμως κανόνες που τοποθετούν το «δίκτυ ασφαλείας» για τους αδύναμους, απέναντι σε κάθε προσπάθεια αισχροκέρδειας σε βάρος τους. Αναλυτικά μπορείτε να δείτε ολόκληρη την διάνθιση της πρότασής μας για την ανασυγκρότηση της αγροτικής οικονομίας, στο « Σχέδιο Ελλάδα» που φιλοξενείται στο site του Κινήματος Αλλαγής.
Ως εκπαιδευτικός, τι άποψη έχετε για τιε εξαγγελίες της Υπουργού σχετικά με την επαναφορά της βάσης του 10;
Η βάση του 10 αποκλείει από την εισαγωγή στις Ανώτατες Σχολές τους υποψηφίους, που δεν κατορθώνουν να πετύχουν τουλάχιστον 10.000 μόρια στις Πανελλήνιες Εξετάσεις, με τη λογική ότι δεν έχουν τις απαραίτητες γνώσεις για να φοιτήσουν στο Πανεπιστήμιο.
Οι εισαγωγικές εξετάσεις για τις Ανώτατες Σχολές όμως, έχουν διαφορετική φιλοσοφία από τις εξετάσεις για το απολυτήριο λυκείου. Οι εισαγωγικές εξετάσεις αποτελούν ένα διαγωνισμό συμπλήρωσης θέσεων, ενώ οι απολυτήριες εξετάσεις του λυκείου είναι εξετάσεις πιστοποίησης γνώσεων. Έτσι όσοι πάρουν το απολυτήριο λυκείου, θεωρείται ότι έχουν κατακτήσει το επίπεδο που χρειάζεται να έχει ένας απόφοιτος της ανώτερης δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στη χώρα μας. Συνεπώς, έχει την ικανότητα να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της επόμενης βαθμίδας, που είναι η τριτοβάθμια εκπαίδευση. Άρα από τη μία οι υποψήφιοι θα παίρνουν το απολυτήριο Λυκείου κι από την άλλη θα κρίνονται ακατάλληλοι για εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, αν δεν πιάνουν το απαραίτητο όριο της βάσης του 10 στις πανελλαδικές εξετάσεις. Αυτό όμως, δεν είναι πρόβλημα των Πανελληνίων Εξετάσεων, αλλά του Λυκείου που δεν μπορεί να παράγει ανθρώπους, που έχουν τις γνώσεις που θα έπρεπε να έχουν. Το πρόβλημα είναι λοιπόν, στην πιστοποίηση των γνώσεων των αποφοίτων λυκείου. Όταν ένα σύστημα νοσεί, δεν ξεκινάμε από την επιφάνεια του προβλήματος, αλλά από τη ρίζα του, από τη βάση του. Μήπως τελικά η στόχευση της συγκεκριμένης κυβέρνησης είναι απλά ν’ ανοίξει διάπλατα την πόρτα για την ίδρυση Ιδιωτικών Πανεπιστημίων και διευρύνει με τη βάση του 10 το ενδεχόμενο πελατολόγιο της αγοράς;
Δεν είναι λύση στο πρόβλημα η βάση του 10, που είναι ένας απλός «κόφτης» που δεν λύνει κανένα πρόβλημα, απλά απαγορεύει. Τι απαγορεύει; Να σπουδάσει κάποιος σε δημόσιο πανεπιστήμιο, γιατί δεν θεωρείται ικανός. Και θα μπορεί να σπουδάσει σε ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο; Γιατί για το ιδιωτικό πανεπιστήμιο θα θεωρείται ικανός και για το δημόσιο όχι; Θα εφαρμοστεί η βάση του 10 και στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, την ίδρυση των οποίων εξήγγειλε ο κ. Μητσοτάκης; Δεν νομίζω. Η εισαγωγή στα ιδιωτικά πανεπιστήμια θα εξαρτάται μόνο από τις οικονομικές δυνατότητες των φοιτητών τους. Αν έχουν χρήματα να πληρώνουν τα δίδακτρα θα εισάγονται, αν δεν έχουν χρήματα δεν θα εισάγονται. Δύο μέτρα και δύο σταθμά. Όποια κι αν είναι η στόχευση του Υπουργείου, το ζήτημα της παρεχόμενης τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, οφείλει να το εξετάσει αφενός με κριτήρια ακαδημαϊκά και αφετέρου με κριτήρια αποκέντρωσης και ανάπτυξης της πολύπαθης ελληνικής περιφέρειας.
Θα μας πείτε και δυο λόγια για τη συνάντηση Μητσοτάκη –Ερντογάν; Οι Έλληνες του εξωτερικού θα έχουν δικαίωμα ψήφου;
Για τον ψήφο του Απόδημου Ελληνισμού:
«Η Νέα Δημοκρατία εξήγγειλε μία πρωτοβουλία πριν από περίπου 1,5-2 μήνες. Θα έπρεπε να έχει γίνει πολύ μεγαλύτερος διάλογος, για να μπορέσουν να καταθέσουν και τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα τις προτάσεις τους, διότι όπως όλοι ξέρουμε χρειάζονται 200 ψήφοι για να μπορέσει να αλλάξει ο νόμος που αφορά στην ψήφο των αποδήμων Ελλήνων. Είναι μία υποχρέωση την οποία έχουμε απέναντι πρώτα από όλα στη γενιά μας που έφυγε στο εξωτερικό τα τελευταία δέκα χρόνια λόγω της κρίσης, για να τους δώσουμε τη δυνατότητα να ψηφίσουν, αλλά και απέναντι στους Έλληνες που βρίσκονται τις τελευταίες δεκαετίες εκτός Ελλάδας και είναι εγγεγραμμένοι στους εθνικούς εκλογικούς καταλόγους».
Για τη συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν:
«Είναι πολύ σημαντικό να δούμε τις λεπτομέρειες, οι οποίες θα υπάρχουν από εδώ και μπρος ως συνέχεια του κ. Μητσοτάκη με τον κ. Ερντογάν. Υπάρχει μία εντεινόμενη προκλητικότητα, μία επιθετικότητα κι ένας εκβιασμός απέναντι στην Ελλάδα και την Ευρώπη διαρκώς από την Τουρκία. Και σε αυτό, το ελληνικό πολιτικό σύστημα πρέπει να είναι ενωμένο. Προφανώς θα αναδείξουμε τα λάθη τα οποία γίνονται όταν γίνουν, αλλά το ζήτημα είναι πώς θα αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα αυτά. Και φυσικά το θέμα το οποίο πρέπει να δούμε είναι των μεταναστευτικών και προσφυγικών ροών, που διογκώνονται μέρα με τη μέρα, εβδομάδα με την εβδομάδα».
Από Γιαννέλου Μαρία
Ηλεκτρονική Εφημερίδα
